بررسی تاثیر پلیمرهای اودراجیت و hpmc با استفاده از روش مایع به جامد بر کنترل رهش تئوفیلین

نویسندگان

مجید سعیدی

majid saeedi department of pharmaceutics, pharmaceutical sciences research center, faculty of pharmacy, mazandaran university of medical sciences, sari, iranساری: کیلومتر 18 جاده خزر آباد، مجتمع دانشگاهی پیامبر اعظم، دانشکده داروسازی کتایون مرتضی سمنانی

katayoun morteza-semnani department of medicinal chemistry, faculty of pharmacy, mazandaran university of medical sciences, sari, iranگروه شیمی دارویی، دانشکده داروسازی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران آلا سلیمانی

ala soleymani pharm d, faculty of pharmacy, mazandaran university of medical sciences, sari, iranدکتر داروساز، دانشکده داروسازی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران محمد زاهدی

mohammad zahedi pharmacy students, student research committee, mazandaran university of medical sciences, sari, iranدانشجوی داروسازی، کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی مازندران

چکیده

چکیده سابقه و هدف: پتانسیل روش مایع به جامد (liquisolid comppcrs) جهت افزایش ویژگی های انحلال داروهای نامحلول در آب، در سال های اخیر مورد بررسی و به اثبات رسیده است. به تازگی استفاده از این روش در کنترل سرعت آزادسازی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. در این مطالعه تأثیر پلیمرهای اودراجیت (eudragit) و hpmc (hydroxy prapyl methyl cellulose) بر کنترل رهش تئوفیلین (theophylline) از فرمولاسیون های مختلف قرص های مایع به جامد این دارو مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش ها: در این پژوهش از پلیمرهای اودراجیت و hpmc (به عنوان حامل) و سیلیکا (به عنوان عامل پوشاننده) با نسبت 2:1 استفاده گردید. بدین منظور پودر دارو با پلی اتیلن گلیکول 200 (peg 200) (به عنوان حلال) مخلوط و سپس در حین بهم زدن پلیمر و سیلیکا بدان افزوده شد و به مدت 10 دقیقه اختلاط انجام شد. پس از تهیه قرص، روند انحلال دارو مورد بررسی قرار گرفت. جهت بررسی تداخل بین تئوفیلین و سایر اجزاء فرمولاسیون از روش های طیف مادون قرمز ftir (fourier transform infrared spectroscopy) و dsc (differential scanning calorimetery) استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد در فرمولاسیون های liquisolid تهیه شده با پلیمر اودراجیت در مقایسه با نمونه های تهیه شده با hpmc و قرص های معمولی شاهد به شکل معنی داری کاهش سرعت آزادسازی را نشان می دهند. همچنین این نتایج نشان داد که نسبت پلیمر به حامل peg 200 تأثیر مستقیم بر سرعت انحلال دارو دارد. بررسی طیف های ftir و dsc مربوطه حاکی از عدم تداخل دارو و پلیمر می باشد؛ به عبارت دیگر این امر مؤید آن است که این کنترل سرعت آزادسازی ناشی از روش تهیه قرص ها با استفاده از سیستم های مایع به جامد است. استنتاج: تهیه liquisolid compacts می تواند به عنوان یک روش برای فرمولاسیون فرآورده های با رهش کنترل شده به کار رود.

برای دانلود باید عضویت طلایی داشته باشید

برای دانلود متن کامل این مقاله و بیش از 32 میلیون مقاله دیگر ابتدا ثبت نام کنید

اگر عضو سایت هستید لطفا وارد حساب کاربری خود شوید

منابع مشابه

بررسی تاثیر پلیمرهای اودراجیت و HPMC با استفاده از روش مایع به جامد بر کنترل رهش تئوفیلین

Abstract Background and purpose: Recent researches have shown that liquisolid technique is a new and promising method for controlling the dissolution rate of drugs. In this study the effects of Eudragit RS PO and HPMC on theophylline release from liquisolid compacts were evaluated. Materials and methods: Theophylline was dispersed in PEG 200 as the liquid vehicle. Then a binary mixture of car...

متن کامل

بررسی تأثیر اعمال حرارت بر کنترل سرعت آزادسازی تئوفیلین از ماتریس‌های حاوی پلیمرهای اودراجیت RS و M4K HPMC با استفاده از روش مایع به جامد

Background and purpose: The potential of liquisolid systems for increasing drug dissolution has been proved in many researches. Recent studies have shown that liquisolid technique is a new and promising method for controlling the dissolution rate of drugs. Based on thermal treating effect on polymer structure, in this study the effects of thermal treating on theophylline release from liquisolid...

متن کامل

بررسی تأثیر اعمال حرارت بر کنترل سرعت آزادسازی تئوفیلین از ماتریس های حاوی پلیمرهای اودراجیت rs و m۴k hpmc با استفاده از روش مایع به جامد

سابقه و هدف: پتانسیل سیستم های مایع به جامد (liquisolid) جهت افزایش ویژگی های انحلال داروهای نامحلول در آب، در سال های اخیر بررسی شده و به اثبات رسیده است. به تازگی استفاده از این سیستم در کنترل سرعت آزادسازی نیز مورد بررسی قرار گرفته است. با توجه به تأثیر اعمال حرارت بر ساختار پلیمرها، در این مطالعه تأثیر اعمال حرارت بر روند رهش تئوفیلین از قرص های مایع به جامد حاوی پلیمرهای اودراجیت و hpmc (h...

متن کامل

مقایسه تأثیر وضعیت طاق باز و دمر بر وضعیت تنفسی نوزادان نارس مبتلا به سندرم دیسترس تنفسی حاد تحت درمان با پروتکل Insure

کچ ی هد پ ی ش مز ی هن ه و فد : ساسا د مردنس رد نامرد ي سفنت سرتس ي ظنت نادازون داح ي سکا لدابت م ي و نژ د ي سکا ي د هدوب نبرک تسا طسوت هک کبس اـه ي ناـمرد ي فلتخم ي هلمجزا لکتورپ INSURE ماجنا م ي دوش ا اذل . ي هعلاطم ن فدهاب اقم ي هس عضو ي ت اه ي ندب ي عضو رب رمد و زاب قاط ي سفنت ت ي هـب لاتـبم سراـن نادازون ردنس د م ي سفنت سرتس ي لکتورپ اب نامرد تحت داح INSURE ماجنا درگ ...

متن کامل

بررسی تأثیر اندازه ذره ای دارو و پلیمر HPMC K15M بر میزان رهش تئوفیلین از ماتریکس های پلیمری

Background and purpose: One of the methods of preparing controlled-release dosage forms is the incorporation of drug in a matrix containing a hydrophilic rate-controlling polymer. Drug-polymer ratio, drug particle size and HPMC particle size have been identified as modifiers of drug release. This study evaluated the relationship and influence of formulation factors such as drug-HPMC ratio and p...

متن کامل

بررسی تأثیر اندازه ذره ای دارو و پلیمر hpmc k۱۵m بر میزان رهش تئوفیلین از ماتریکس های پلیمری

سابقه و هدف: یکی از روش های تهیه اشکال دارویی با رهش کنترل شده، قرار دادن دارو در داخل یک ماتریکس پلیمری هیدروفیل می باشد. نسبت دارو به پلیمر، اندازه ذره ای دارو و همچنین پلیمری مثل hhydroxypropyl methylcellulose ((hpmc می توانند رهش دارو را اصلاح نمایند. در این مطالعه تأثیر برخی عوامل فرمولاسیون نظیر نسبت دارو به پلیمر و اندازه ذره ای دارو و hpmc k15m در رهش تئوفیلین به عنوان یک داروی مدل مورد...

متن کامل

منابع من

با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید


عنوان ژورنال:
مجله دانشگاه علوم پزشکی مازندران

جلد ۲۱، شماره ۸۶، صفحات ۲۳۲-۲۴۱

میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com

copyright © 2015-2023